Με φόντο έναν ουρανό που αργόσβηνε, επάνω σ'ένα βράχο, τραβηγμένο από απόσταση και από κάτω προς τα πάνω, ένα αγόρι κοίταζε πέρα. Στεκόταν προφίλ, αλλά όλο το πάνω μέρος του κορμιού του είχε στρίψει, με μια κίνηση δευτερεύουσα -μια κίνηση μυώνων, όχι μυών- να αποφύγει το φακό, να μην τον νοιάξει ο φακός. Μια φωτογραφία που μιλάει για την πιο τυπική άρνηση: "αρνούμαι εσένα, σβήνω το όνομά σου, και κοιτάζω ήδη στο επόμενο βήμα". Έτσι, μια φωτογραφία που ήταν καθ' ολοκληρίαν λάθος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου