Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2011

παγωνόφτερο, φαντάζομαι.

   Σε θάλαμο νοσοκομείου, πίνακας στον τοίχο: Ένα τριαντάφυλλο και γύρω του αυτό, γραμμένο σε τέσσερις γλώσσες- "μια μέρα χωρίς εσένα, είναι μια μέρα χαμένη". Ήταν γραμμένο σε τόσες γλώσσες για να ΄χει να διαλέγει ο επισκέπτης ποιά γλώσσα δεν ξέρει ο αγαπημένος του, να του το λέει σε κείνη. Δεν ξέρω αν κάνει να βαραίνουμε αυτόν που αγαπάμε με την αγάπη μας.
   Και γω, κάθε φορά που θέλω να ξεκαβλώσω, το ξανασκέφτομαι, γιατί ξέρω οτι μόλις τελειώσει το σεξ θα θέλω να δώσω μια κλωτσιά στον άνθρωπο που είναι δίπλα μου, να πέσει από το κρεβάτι να με αφήσει στην ησυχία μου. Το όνομά του δεν θα σημαίνει τίποτα, η αγκαλιά του δεν θα μυρίζει με έναν τρόπο που θα μου αρέσει.

1 σχόλιο:

asperger είπε...

"Ούτε αγαπάμε ούτε πληγώνουμε ο ένας τον άλλον, γιατί δεν προσπαθούμε να επικοινωνήσουμε" είπε ο Άλμπυ.
Κοινώς, καλά κάνεις και κλωτσάς.