Παρασκευή 8 Ιουλίου 2011

Σκέψεις

   Στη Σκατόπολη από την Παρασκευή και ως μέσα Αυγούστου.
   Μερικές σκέψεις των τελευταίων ημερών.
   *Πόσες γνώριμες απελπισίες! Ηλίθιοι άνθρωποι, αργές ζωές. Βέβαια, για να μην τους αδικώ, δεν έχουν λόγο να είναι δημιουργικοί. Τους χειμώνες έχουν κήπους με οπωροφόρα και τα καλοκαίρια ζέστη και θάλασσες. Έτσι, οι έρωτές τους πάντα απογοητεύονται, αλλά η ζωή τους ανταμείβει με μια πεισματική ευημερία.
   *Κατηφόρα προς παραλία. Τα σχοίνα, λεώ, έχουν ήχο σαν τον δικό τους-κάτι ανάμεσα σε χ και κ. Συρριχτό και πίσω από σφιγμένα δόντια.
   *Στην παραλία. Ο κόσμος ξεμακραίνει.
   *Τα βουνά τους όλα κάτι τα έχει μασήσει και τους κυκλώνουν. Γι' αυτό κι έχουν πρόσωπα με μεγάλα μάγουλα, χωρίς γωνίες.
   *Βράδυ, για ποτό. Μια επιγραφή "Παγωτά-Ice Cream" πίσω από κάτι κάγκελα. Σα φυλακισμένη. Ποιός φυλακίζει επιγραφές;
   *Τί λένε οι άντρες μεταξύ τους;
   *Πυροβασία.
   *Τί τραγικές στιγμές έχουμε ζήσει σαν έθνος; Ξεχνάει κανείς που η Ρούλα είχε περπατήσει, κυριολεκτικά, σε αναμμένα κάρβουνα;
   *Beach Bar, μεσημέρι. Εγώ ένα πουλάκι στα κλαδιά, ο εύθραυστός μου λαιμός, το ηλίθιο βλέμμα. 
   *Another brick in the wall.
   *Mi mujer. Αλλά εδώ, εκ των υστέρων, πρέπει να ευχαριστήσω τον YannisNenes για τις συστάσεις.
   *Personal Jesus.
   *Ο ήλιος στις φυλλωσιές με χτυπάει με ευεργεσία στα μάτια να με στραβώσει. Μαλακός ηλιάκος. Αλλά και κάποια υποκοριστικά θες χρόνια στην πλάτη σου για να τα χρησιμοποιήσεις. Η γιαγιά μου τον έλεγε έτσι-τον είδε όμως να σβήνει και 13 φορές.
   *Μέρες Αργίας.
   *Μυστήριο τραίνο-"αυτό είναι για σένα".
   *ΒΕΡΥΚΟΚΑ, και η πινακίδα γραμμένη σα να μην είναι γράμματα-σα να αντέγραφε απλά σχήματα.
   *Υπάρχει μάτι που μεταμορφώνει τα πάντα και είναι επιθετικό.
   *Πουστράκια. Γιατί, ρε μπαμπά, "πουστράκια"; Κανένα ένστικτο δεν σε σώζει;
   *Η House θα είναι πάντα μια πληγή.

Δεν υπάρχουν σχόλια: