Καλόν είναι ο άνθρωπος να έχει αρχές και να εμμένει σε αυτές. Εγώ έχω διάφορες τέτοιες και με αυτές πορεύομαι στη ζωή μου. Αυτές με βοηθούν στα δύσκολα, αυτές με διευκολύνουν στα ηθικά διλήμματα, αυτές μου δίνουν κουράγιο το πρωί να σηκωθώ από το κρεββάτι, σε αυτές ελπίζω το βράδυ που πέφτω για ύπνο.
Μια από αυτές είναι, το έχω πει κι ξαναπεί, το μικρό μπουκαλάκι του νερού. Και δη, το μικρό μπουκαλάκι του νερού με κρύο νερό μέσα. Δεν έχω αγιότερο! Πασπαρτού. Χωράει παντού, είναι φτηνό και ξαναχρησιμοποιείται επ' άπειρον ή, τέλος πάντων, μέχρι να ξεχαστώ και να το πετάξω καταλάθος (μετά, κλαίω).
Πολλές οι χρήσεις του-από συλλέκτης πετίτ κογχυλιών σε νησιώτικη παραλία (γιατί πόσα να κρατήσες στη χούφτα σου;), μέχρι θεόσταλτη σωτηρία από τη λύσσα του ποπ κορν σε θερινό σινεμα, οι πρακτικές του εφαρμογές στην καθημερινή ζωή δεν έχουν τέλος. Αλλά οι δύο χρήσεις του για τις οποίες του ανάβω καντήλι περιλαμβάνουν καφεΐνη.
1. Ξυπνάω με πονοκέφαλο; -πίνω το μισό νερό, ρίχνω ένα αναβράζον κόκκινο παναντόλ στο υπόλοιπο, αφρογκάζομαι (sic) για λίγο τις ευεργετικές φυσαλίδες, μεταλαμβάνω κατόπιν την Κοινωνία όλων των νευρικών από κτίσεως κόσμου.
2. Ξυπνάω γενικώς; -θέλω φραπέ (εννοείται). Και ενώ μπορω να διαλέξω από μια τεράστια γκάμα μικρών και μεγάλων γυάλινων ποτηριών, κεραμικών κουπών (είμαι σίγουρος οτι αυτή η γενική δεν υπάρχει στην πραγματικότητα και μόλις την επινόησα) ή και τελετουργικών σκευών εξειδικευμένων στην πόση φραπέ, των λεγόμενων φραπεδοπότηρων (διάφανο-σώμα-μπλε-καπάκι, θερινή χορηγία του nescafe frappe), ξέρω οτι το μικρό μπουκαλάκι του νερού που παγώνει από βραδύς στο ψυγείο είναι ασυναγώνιστο. Γιατί δεν ξυπνάω με κέφια ούτε με όρεξη για αλχημείες. Με το μικρό μπουκαλάκι του νερού έχω έτοιμο φραπέ σε ελάχιστο χρόνο, δεν χρειάζομαι μπιθιαχτίρι* για την παρασκευή του, δεν χρειάζομαι -σώνει και ντε- καλαμάκι, δεν χρειάζεται πραγματικό πλύσιμο μετά τη χρήση-μόνο ξέπλυμμα. Έτσι, βοηθάω και το περιβάλλον, εξοικονομώντας πλαστικό, ρεύμα και νερό!
*Αστέρω*
*μπιθιαχτίρι. Λέξη που απαντά μάλλον μόνο στο λεξιλόγιο της μητέρας μου ή/και της ευρύτερης οικογενείας και δηλώνει κάθε αντικείμενο που, κυριολεκτικά ή μεταφορικά, μπαίνει σε ένα άλλο και του προκαλεί αναστάτωση, με παράλληλη παραγωγή βόμβου. Έτσι μπιθιαχτίρι είναι, μεταξύ άλλων, και ο ηλεκτρικός αναδευτήρας του φραπέ. Πληθυντικός: μπιθιαχτίρια (δόκιμος, αλλά μάλλον σπάνιος)
Μια από αυτές είναι, το έχω πει κι ξαναπεί, το μικρό μπουκαλάκι του νερού. Και δη, το μικρό μπουκαλάκι του νερού με κρύο νερό μέσα. Δεν έχω αγιότερο! Πασπαρτού. Χωράει παντού, είναι φτηνό και ξαναχρησιμοποιείται επ' άπειρον ή, τέλος πάντων, μέχρι να ξεχαστώ και να το πετάξω καταλάθος (μετά, κλαίω).
Πολλές οι χρήσεις του-από συλλέκτης πετίτ κογχυλιών σε νησιώτικη παραλία (γιατί πόσα να κρατήσες στη χούφτα σου;), μέχρι θεόσταλτη σωτηρία από τη λύσσα του ποπ κορν σε θερινό σινεμα, οι πρακτικές του εφαρμογές στην καθημερινή ζωή δεν έχουν τέλος. Αλλά οι δύο χρήσεις του για τις οποίες του ανάβω καντήλι περιλαμβάνουν καφεΐνη.
1. Ξυπνάω με πονοκέφαλο; -πίνω το μισό νερό, ρίχνω ένα αναβράζον κόκκινο παναντόλ στο υπόλοιπο, αφρογκάζομαι (sic) για λίγο τις ευεργετικές φυσαλίδες, μεταλαμβάνω κατόπιν την Κοινωνία όλων των νευρικών από κτίσεως κόσμου.
2. Ξυπνάω γενικώς; -θέλω φραπέ (εννοείται). Και ενώ μπορω να διαλέξω από μια τεράστια γκάμα μικρών και μεγάλων γυάλινων ποτηριών, κεραμικών κουπών (είμαι σίγουρος οτι αυτή η γενική δεν υπάρχει στην πραγματικότητα και μόλις την επινόησα) ή και τελετουργικών σκευών εξειδικευμένων στην πόση φραπέ, των λεγόμενων φραπεδοπότηρων (διάφανο-σώμα-μπλε-καπάκι, θερινή χορηγία του nescafe frappe), ξέρω οτι το μικρό μπουκαλάκι του νερού που παγώνει από βραδύς στο ψυγείο είναι ασυναγώνιστο. Γιατί δεν ξυπνάω με κέφια ούτε με όρεξη για αλχημείες. Με το μικρό μπουκαλάκι του νερού έχω έτοιμο φραπέ σε ελάχιστο χρόνο, δεν χρειάζομαι μπιθιαχτίρι* για την παρασκευή του, δεν χρειάζομαι -σώνει και ντε- καλαμάκι, δεν χρειάζεται πραγματικό πλύσιμο μετά τη χρήση-μόνο ξέπλυμμα. Έτσι, βοηθάω και το περιβάλλον, εξοικονομώντας πλαστικό, ρεύμα και νερό!
*Αστέρω*
*μπιθιαχτίρι. Λέξη που απαντά μάλλον μόνο στο λεξιλόγιο της μητέρας μου ή/και της ευρύτερης οικογενείας και δηλώνει κάθε αντικείμενο που, κυριολεκτικά ή μεταφορικά, μπαίνει σε ένα άλλο και του προκαλεί αναστάτωση, με παράλληλη παραγωγή βόμβου. Έτσι μπιθιαχτίρι είναι, μεταξύ άλλων, και ο ηλεκτρικός αναδευτήρας του φραπέ. Πληθυντικός: μπιθιαχτίρια (δόκιμος, αλλά μάλλον σπάνιος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου